BÜLBÜL VE ATMACA

Çok eski zamanlarda yaşayan Masalcı Ezop bir gün yine hem öğüt alınacak hem de çok etkileyici bir masal anlatmak için herkesi çevresine toplamış; “Elindekiyle yetinmeyip daha çoğunu bulacaklarını düşünenler her zaman akıllıca bir iş yapmış olmazlar… İşte size şimdi anlatacağım masal, akıllı bir atmaca ile dalgın bir bülbül ile arasında geçiyor… ” demiş ve masalını anlatmaya başlamış…

Güneş ışıklarının yaylaların, ovaların arkasından yavaş yavaş kaybolmaya başladığı sıra da yüksek bir meşe ağacının dalına minik bir bülbül konmuş. Bülbül bir yandan güzel sesiyle şarkılar söylüyor bir yandan da gün batımını seyrediyormuş. 

Bülbül bu, ötmeden durur mu?

Bülbül ötünce duymayan kalır mı?

Bu sefer de bülbülün sesini akıllı bir atmaca duymuş. Tüm gün aç bil aç dolaşan atmaca ötedeki ağaçların arasından gelen bülbülün sesini duyunca hızla oraya doğru uçmaya başlamış. Karnı o kadar açmış ki, dalgın bülbülü yakaladığı gibi pençelerinin arasına almış.

Bülbül, Atmaca’nın pençeleri arasından kurtulmayı denemiş ama atmaca o kadar sıkı tutuyormuş ki, pençelerin arasından sıyrılmak bile mümkün değilmiş. Bülbül’ün aklına bir fikir gelmiş, minik bülbül aklı sıra akıllı atmacağı oyuna getirmeye çalışacakmış.

Bülbül atmaca’ya yalvarmaya başlamış

-ben minicik bir kuşum. Sen koskocaman bir atmaca. Benim gibi minik bir kuşla senin karnın doyar mı? İlerdeki çınar ağacının dalında yaşayan tombul bir kuş var… Sen benimle hiç vakit kaybetme hemen git o koca kuşu kap, kap ki karnın adam akıllı doysun…

Bülbül’ün bu sözlerini duyan akıllı atmaca bu oyuna kanar mı hiç… hemen bülbül’e yanıtını vermiş.

-Senİ toy kuş! Seni aval bülbül! Yakaladığım kuşu bırakıp, bilmediğim görmediğim bir kuşun peşinden mi gitmemi istersin… güldürme beni. Ben akıllı bir atmacayım… elime bir av geçirmişim, başka avların peşine düşer de elimdekini kaybeder miyim hiç? Diye yanıt vermiş.

Yani anlayacağınız bizim aval bülbül’ün planı tutmamış…

Atmaca akıllı davranıp, elindeki avı bırakmamış…

O gün karnını doyuran akıllı atmaca, hem de tombul kuşun yaşadığı yeri öğrenmiş…

Akıllı atmaca ile aval bülbül’ün masalı da burda bitmiş…

İşte böyledir… elindekiyle yetinmeyi bilenler, bir gün daha çoğunu elde edebilirler… daha çoğunu isteyip, elindekinin kıymetini bilmeyenler ise bir gün elindekini de kaybedebilirler…