KENDİNE GÜVENEN TAVŞAN

Bir varmış, bir yokmuş… Evvel zaman içinde kalbur saman içinde zamanların birinde yeşil yapraklarla bezeli ağaçların olduğu geniş bir yağmur ormanı varmış. Uzak diyarlarda daha avcıların bile keşfetmediği bu ortamda çeşit çeşit hayvan mutlu mesut yaşarmış.

Bu ormanın büyük ağaçlarının dallarında kuşlar ve maymunlar, derin mağaralarında ayılar, toprağın altında köstebekler, kirpiler, geniş düzlüklerinde atlar ve zebralar yaşarmış. Ormandaki sevimli tavşanlar ise, gün boyu ağaçların arasında koşturur, keyifle yiyecek ararlarmış. 

Bir gün sabahın erken saatlerinde daha kuşlar bile uyanmadan tüm orman güçlü köpeklerin sesleriyle inlemeye başlamış.

• Büyük dalların arasındaki uçarak oradan hemen uzaklaşmış
• Toprağın altındaki köstebekler derinlere saklanmış
• Derin mağaralarındaki ayılar, uykuları bölündüğü için çok sinirlenmiş
• Atlar ve zebralar dört nala koşmaya başlamış.

AV KÖPEKLERİ ORMANA DALMIŞ

Bu saklı ormanın yolunu bulan avcılar, güçlü av köpekleriyle birlikte ormana dalmışlar. Köpek sesleri gittikçe daha yakından geliyormuş. Avcılardan biri köpeğini ormana salmış; Git getir bana o beyaz tavşanı diye bağırmış.

Köpek hızla ormanın içine dalıp koşturmaya başlamış. Avcılar, kürkleri için minik beyaz tavşanları avlıyorlarmış

Tüm tavşanlar hızla yuvalarına kaçışmış. Bizim beyaz tavşanda köpeklerin seslerini duyunca korku içinde uyanmış. Çevresine baktığında herkesin gittiğini görmüş.

Aslında bu ormanı en iyi o bilirmiş ama avcıların geldiğini duyunca o kadar korkmuş ki aklı başından gitmiş ve ne yapacağını şaşırtmış. Ne yapacağını bilemez halde bir oyana bir buyana zıplamaya başlamış. 

ÇARESİZ TAVŞAN YARDIM ARAMAYA BAŞLAMIŞ

Paniğe kapıldığı için doğru düzgün düşünemiyormuş. Tavşan önce etrafta uçan kuşlara seslenmiş, Avcılar peşimde beni de alabilir misiniz? Kuşlar küçükmüş, tavşanı uçurmaları imkansızmış. “Kusura bakma güzel tavşan ama biz seni uçuramayız” demişler.

Avcı köpeğin sesi gitgide daha yakından geliyormuş. Tavşan köpeğin onu yakalamasından o kadar korkmuş ki, pek iyi anlaşamadığı köstebeklere bile seslenmiş. Köstebekler o kadar derinlere kaçmışlar ki bizim minik beyaz tavşanı duyan olmamış.

Avcı köpekten kaçan tavşan, ayının mağarasına girmiş ama ayı uykusundan uyandığı için o kadar sinirliymiş ki tavşan canını zor kurtarmış. Ayının mağarasının hemen ötesindeki geniş düzlüklere doğru koşturmuş atlardan ve zebralardan yardım isteyecekmiş ama onların da çoktan gittiğini görmüş. Minik beyaz tavşan ne yapacağını bilemez halde bir oyana bir bu yana zıplarken, en sonunda aklını başına toplamaya karar vermiş. 

SEN KENDİNE YETERSİN TAVŞAN

Kimsenin ona yardım edebilecek durumu olmadığını anlamış ve kendi başının çaresine bakması gerektiğini görmüş. Derin bir nefes alıp sakinleşmiş. Oraya buraya koşturmak, ondan bundan yardım istemek yerine durmuş ve nereye saklanması gerektiğini düşünmüş.

Av köpeğinin nerede olduğunu gelen seslerden tahmin edebiliyormuş, o gelmeden bu düzlüğü aşabilirse sonraki büyük ağacın kavuğuna saklanabileceğini fark etmiş.

Tavşan bir cesaret düzlüğün oraya doğru koşmaya başlamış. Çalıların arasındaki hareketi gören av köpekleri hemen peşine düşmüşler ama tavşanın dikkatlice yaptığı plan işe yaramış.

Minik beyaz tavşan av köpekleri henüz düzlüğe bile gelmeden güvenli ağaç kabuğuna saklanmış. Köpekler oraya gelmişler ancak tavşana ulaşamamışlar. 

KENDİNE GÜVENMEK BAŞARI GETİRİR

Bu sıra da minik tavşan kendine güvenmenin, korkutucu durumlarda bile sakin kalabilmenin, panik yapmadan doğru karar verebilmenin ne kadar iyi olduğunu anlamış.

Bir süre ağacın çevresinde dolanan av köpekleri minik beyaz tavşana ulaşamayacaklarını anlayınca oradan uzaklaşmışlar.

Çevrenin sakinleştiğini anlayan tavşan bir süre sonra ormana geri dönmüş. Kuşlar ağaçlarda cıvıldamaya başlamış. Toprağın altındaki köstebekler yuvalarında kafalarını çıkarmış. Derin mağalardaki ayılar ise bunca gürültüye rağmen uyumaya devam ediyormuş. Atlar ve zebralar ancak gün batımında geri dönmüşler.
Orman avcılardan uzak çok daha mutlu ve keyifliymiş.