AÇGÖZLÜ KÖYLÜ VE ALTIN TOHUMLAR

Bir varmış bir yokmuş. Bir zamanlar küçük bir köyde, Alen isimli bir köylü yaşarmış. Alen’in tarlası küçükmüş ama; çok bereketliymiş. Sadece kendine yetecek kadar üretim yapıyormuş.

Bir gün, köye gizemli bir yabancı gelmiş. Yabancı, Alen’e altın tohumlarını vermiş. “Bu tohumları eker ve büyütürsen, altın dolu bir bahçe elde edersin.” demiş. Ancak yabancı, bir de uyarıda bulunmuş: “Her seferinde sadece bir tohum ekebilirsin, sabırlı olmalısın.”

Alen, altın tohumlarına gözleri parlayarak bakmış. İçindeki açgözlülük, sabırsızlığına yenik düşmüş ve bir seferde tüm altın tohumlarını ekmeye karar vermiş.

Birkaç gün sonra, tohumlar filizlenmiş, küçük fideler ortaya çıkmış. Ancak büyümeleri beklenenden çok daha yavaşmış. Alen, endişe içinde günlerce fidelerin büyümesini beklemiş, ama bir türlü altın bahçesi oluşmamış.

Açgözlü Alen, sabırsızlıkla fideleri sökmeye karar vermiş. Fakat tohumlar, tamamen büyümeden önce söküldükleri için asla altın bahçesine dönüşememiş. Alen’in tarlasında sadece boş bir toprak kalmış.

Alen, köydeki diğer çiftçilere durumu anlattığında, onlar da altın tohumlarına sahip olmak istemiş ancak yabancı bir daha köye gelmemiş.

Alen’in açgözlülüğü, sadece onu değil, tüm köyü zarara uğratmış.