Bir varmış, bir yokmuş…  Günlerden bir gün, birbiriyle dost, iyi niyetli hayvanların ve insanların yaşadığı, çok güzel bir diyara, aç bir kurdun yolu düşmüş. İri enseli, solgun suratlı kurt etrafta dolanıp karnını doyuracak bir şeyler arıyormuş. Yüksek tepelerin hemen arkasında bir kuzu sürüsü görmüş. Sürünün çobanı hemen oracıktaki bir ağacın gölgesine uzanmış uyuyormuş. Kurt bunun harika bir fırsat olduğunu düşünerek hemen kuzu sürüsüne dalmış ve kaçışan minik kuzulardan birini kapıvermiş. Ne var ki tam yutacakken çobanın uyandığını fark eden kurt, kuzuyu ağzına sokuşturup oradan kaçmaya başlamış. Minik kuzusunun yakalandığını gören çoban, çok üzülmüş, belki kurtarırım umuduyla kurdun peşinden koşturmuş ama nafile, kurt o heyecanla bir yandan hızla koşuyor bir yandan da kuzuyu yutmaya çalışıyormuş. 

Çobandan kaçarken nefes nefese kalan kurt, kuzuyu yutmakta bir hayli zorlanmış. Yemek yemeğe çalışırken etrafta koşturduğu için de kuzunun kemiklerinden biri boğazına takılıp kalmış. Çobandan iyice uzaklaştıktan sonra ancak durabilen kurt, boğazındaki kemik parçasını çıkartmak için öksürmüş, yutkunmuş ama bir sonuç alamamış. Canı çok yanan kurt, ne yapacağını bilmez halde bir o yana bir bu yana koşturuyormuş. 

Acıyla bir oyana bir bu yana kıvranan kurdu gören hayvanlar ona yardım etmek istemişler ama bunu nasıl yapacaklarını bilememişler. Kurdun acısı da git gide artıyormuş. En sonunda ormanın bilge, yaşlı kaplumbağasına sormaya karar vermişler. Kuşlar hızla ormana doğru uçmuş ve kaplumbağa’ya olayı anlatmışlar. Bilge kaplumbağa, “Bu durumu ancak bir leylek çözer, kurda söyleyin leylekle konuşsun ondan yardım istesin” demiş.

Kuşlar hiç vakit kaybetmeden bilge kaplumbağanın anlattıklarını kurda söylemişler.

Boğazındaki kemikten bir türlü kurtulamayan kurt bi çare, göl kenarındaki leyleğin yanına gitmiş. Leylek tam o sırada göl kenarında karnını doyurmuş ve en sevdiği masal olan Parmak kız masalını okuyormuş. Koştura koştura bir kurdun ona doğru geldiğini görünce kafasını kaldırmış. Kurt, leyleğin yanına gelmiş ve hemen yalvarmaya başlamış; “Leylek kardeş… çok zor durumdayım ocağına düştüm. Bana bir tek sen yardım edebilirsin  Boğazıma bir kemik takıldı. Sen uzun gagan sayesinde kemiği boğazımdan çıkarabilirsin. Lütfen bana yardım et”

Yardımsever leylek “sen merak etme kurt, ben şimdi o kemikten seni kurtaracağım” demiş ve kurda, ağzını iyice açmasını söylemiş. Uzun gagasını dikkatlice kurdun boğazından içeriye sokan leylek, hafifçe gagasını açmış ve kemiği yakalayarak kurdun boğazından yavaşça çekip çıkarmış.

Boğazındaki kemikten kurtulan kurt, derin bir nefes almış. Artık canı acımıyormuş. “Oh be sonunda o berbat acıdan kurtuldum” demiş ve salına salına ormana doğru yürümeye başlamış. 

Leylek o sırada şaşkın şaşkın kurda bakıyormuş. Hiç bir şey söylemeden gittiğini görünce çok şaşırmış ve oldukça sinirlenmiş. Az önce yardım ettiği kurt arkasına bile bakmadan oradan uzaklaşıyormuş. Leylek kurda seslenmiş. 

-Kurt kardeş, ben sana yardım edip boğazındaki kemikten kurtardım. Sen ise tek bir söz dahi söylemeden gidiyorsun. Seni kurtardığım için bir teşekkür dahi etmiyorsun.

Boğazındaki acıdan kurtulmuş olan kurt gayet rahat bir şekilde cevap vermiş. 

– Seni kuş! Sen bir kurdun ağzına gaganı soktun ve hala sapasağlamsın bu sana yetmez mi? Yaşadığına şükredeceğine bir de karşılık bekliyorsun

Leylek, kurdun kötü kalpli ve bencil bir hayvan olduğunu anlamış. 

– Az önce bana yalvarıyordun. Demek kendi acın geçince her şeyi unutuverdin. Ben senin boğazına gagamı soktum ama boğazını da yırtabilirdim. O kemik boğazında kalsaydı nefes alamayıp ölebilirdin. Bence asıl sen benim ve buradaki diğer yardımsever hayvan dostlarım sayesinde yaşıyorsun. Hepimiz sana yardım etmek için uğraştık didindik. Senin gibi bencil ve kötü insanların teşekkürüne de ihtiyaç duymayız biz! Yolun açık olsun, bir daha buralara gelme yeter! demiş.

Kurt bu duruma çok sinirlenmiş. Bu güzel diyarda yaşayamayacağı içinde çok üzülmüş yine yollara düşmek zorunda kalacakmış. Leylek ve hayvan arkadaşları kurdu oradan göndermişler… Bizim kötü kalpli kurt yeniden yalnız yalnız yeniden yollara düşmüş…

İşte böyledir; bizim kötü kalpli kurt gibi, kötü düşünceli insanlar da kendilerine yardım eden insanlara teşekkür etmek yerine ukalalık ederler ama işte onlar da bizim bencil kurt gibi eninde sonunda yalnız kalırlar.